1420. 12. maj. Flensborg

Tekst

Vruntliken grůt touorn.

Wetet, guden vrunde, alse ik mene, dat mynes heren gnade jů gescreuen heft, dat he den dagh holden wil to Sleswic mit den Holzsten heren also, alse gy em dat gescreuen hebben, vnde screeff jů mede biddende, dat gi de juwen d{ae}r jo mede by senden, vnde mede, dat he my hijr in der jegene hebben wolde, vnde dat gi dat also myt my vorarbeydeden vnde ik myt jů, vnde des eendrogen, wat de waringe wesen scholde, dat de synen, de he sendende worde vppe den dagh to Sleswic, dat se d{ae}r velich komen mochten, oft sik dat so vunde, dat he d{ae}r suluen nicht komende worde:

Nu wetet, guden vrunde, dat ik hijr nu bin, vnde wille gi des wes vorarbeyden vnde myt my eendregen, so møte gi des so vorramen, dat gi jů des vorwaren myt den Holzsten heren , also dat gi des vorwaret sin, vnde senden my openen besegelden breff van des rades wegen, de ynne holde, dat de genne, de dar komende werden van mynes heren wegen, vorwaret sin in velicheyt to vnde aff sunder alle arigh, vnde dat gi dat ok also bestellen myt deme hertigen, dat he my ok sende synen openen besegelden breff, ludende van desseme suluen synne vnde d{ae}r mede vore loůe vnde besegele her Schacke Rantzouwe , her Otte Zestede , her Johan Stake , her Laurencius Heysten , her Detleff van Aleůelde vnde her Hinric van Aleůelde .

Vnde, guden vrunde, wes gi hijr ane vorarbeyden willen, dat dot in der tijd, also dat de dagh nicht vorsumed en werde, dat men nyne hulperede neme, alse men ere d{ae}n heft.

Ok wetet, guden vrunde, dat ik my des besorge, dat yd sik wunderliken wil makende werden, nademe alse ik vorneme, alse men yd hijr ansetted, wente ik weet dat wol, gi hebben mynes heren gnaden gescreuen, dat he dat jo so bestellen scholde, dat dar neen togrepe en schege vor desseme dage. Dat weet ik wol, dat he dat gedan heft, men eme gript men af lande vnde slote, alse Swaůestede, dat ik in mynen weren hadde in alsulker wyse, alse dat was, vnde ik scholde jo mynen heren den koning to eneme heren hebben, let men denne den togrepe wol? Dat merke gi wol.

Ok buwet men een nye slot to Ekerenuorde vnde ik weet dat wol, de vredebreff, d{ae}r gi dessen vrede vp gemaket hebben, ynneholt, dat men nynerleye nye buwe buwen schal bynnen den vrede edder beůesten, dat do tor tiid, do de vrede angingh, vngebuwet vnde vnbeůested was. Wo men denne den vrede holt, dat hebbe gi oůer gud to denckende.

Vnde, guden vrunde, konde gi d{ae}r to dencken, dat alsulkes nicht en schege, dat důchte my nůtte wesen, wente ik mene, gi hadden denne den krigh vnde vnwillen desto beter to richtende.

Gode almechtige sijd beůolen.

Screuen to Flensborg, des sondages vor deme dage vnses Heren hemmelůard, vnder mynen ingesegel.

Eric Crummendijk, ridder

Ok wetet^[1] Ok wetet] Teksten Ok wetet - to enbeden magh er skrevet på en vedlagt seddel. , guden vrunde, alse desse breff alrede besegeld was, do ward my to wetende, alse yd w{ae}r is, dat de hertige hadde den Sly togesencket laten, vnde heft d{ae}r wol X schepe edder XII in gesencked laten, vnde de schepe horen almestich to hůs to der Wysmer vnde den steden, vnde wes he sulkes d{oe}n wil, d{ae}r lit men gerne mede, wo ik dat vornemen schal, des en vorneme ik my nicht.

Vnde vmme den dagh, d{ae}r ik jů af schriue van mynes heren wegen to Sleswik to holdende, d{ae}r møte gi my anrichtinge to d{oe}n, wilke wyse jů duncket, dat de nů to holdende steyt, wente gi weten wol, scholde myn here d{ae}r suluen komen edder d{ae}r weme senden, d{ae}r macht ane were, de mosten d{ae}r jo to schepe komen.

Ok vordencket my so, to der tijd, do jů myn here Sleswik antwerde vppe louen, do antwerde he yd jů also, dat gi em dat also vry wedder antwerden scholden in aller wyse, alse he yd jů antwerdede. Is nů ere hauen togesencket, is yd denne also vry alse yd was? Dat køne gi wol bedencken, vnde køne gi dat myt reddelicheyt jegen mynen heren vorantwerden? Des en vorneme ik my nicht.

Vnde al desses vorscreuen juwe vnvortogerde antwerde, wes ik mynen heren hijraf to enbeden magh.