1422. 18. november. Rom, Santa Maria Maggiore

Tekst

Magistro Johanni de Thomariis de Bononia , capellano nostro et causarum palatii apostolici auditori.

Literarum scientia, vite ac morum honestas [etc.].

Exhibita siquidem nobis nuper pro parte Ottonis Boetii canonici Ripensis magistri in artibus petitio continebat, quod, orta dudum inter ipsum et quondam Johannem Buramer clericum Verdensis diocesis super canonicatu et prebenda maiori ecclesie Lubicensis, in qua maiores medie minores et nonnulle alie prebende fore noscuntur, quos Otto se vigore quarundam literarum nostrarum gratiose sibi concessarum, per quas beneficium cum cura vel sine cura, etiam si in Lubicensi predicta aut in Zwerinensi, in qua etiam maiores medie et minores prebende fore noscuntur, ecclesiis ex huiusmodi prebendis una aut dignitas personatus vel officium foret, ac dignitati personatui vel officio huiusmodi cura immineret animarum, et ad illam illum vel illud consuevisset quis per electionem assumi, dummodo dignitas ipsa maior post pontificalem non existeret, ad Lubicensis et Zwerinensis episcoporum necnon prepositorum decanorum scolasticorum cantorum thesaurariorum custodum et capitulorum singulorumque canonicorum et personarum Lubicensis et Zwerinensis predictarum ac archidiaconorum Zwerinensis ecclesiarum etiam ratione dignitatum personatuum vel officiorum, que canonici et persone predicte in eisdem ecclesiis obtinent, collationem provisionem presentationem electionem seu quamvis aliam dispositionem pertinens expectabat, tunc per obitum Johannis Langhen vacantes et ad collationem vel provisionem dictorum decani et capituli ecclesie Lubicensis pertinentes infra tempus legitimum acceptasse ac de illis sibi provisum seque illos assecutum fuisse canonice dictumque Johannem Buramer se gratie acceptationi provisioni et assecutioni predictis contra justitiam opposuisse ac fecisse, quominus ipse Otto ipsos canonicatum et maiorem prebendam posset pacifice possidere, Johannes Buramer vero predicti ipsos canonicatum et maiorem prebendam ad se de jure spectare asserebant, prout ipse Otto adhuc asserit, materia questionis, nos causam huiusmodi, non obstante quod de sui natura ad dictam(!) curiam legitime devoluta ac apud eam tractanda et finienda non esset, magistro Capo de Laturre capellano nostro et causarum palatii apostolici auditori ad instantiam dicti Johannis Buramer primo, et deinde, postquam ipse Capus auditor in ea ad nonnullos actus citra tamen conclusionem inter dictas partes processerat, tibi audiendam commisimus et fine debito terminandam.

Cum autem, lite huiusmodi sic coram te indecisa pendente, prefatus Johannes Buramer fuerit apud sedem apostolicam vita functus, nos . . . discretioni tue mandamus, quatenus eundem Ottonem, dummodo in dictis canonicatu et prebenda intrusus non fuerit, in omni jure, si quod ipsi Johanni Buramer tempore dicti sui obitus in dictis canonicatu et prebenda quomodolibet competiit, auctoritate nostra surroges .... et nichilominus canonicatum et prebendam predictos [fructus 12 mr.] . . . prefato Ottoni auctoritate nostra conferas . . ., non obstante . . quod dictus Otto Ripensis cum prepositura in Wartdsysel, que inibi curata et personatus existit, ac Slesvicensis ecclesiarum canonicatus et prebendas [omnium fructus etiam 12 mr.] noscitur obtinere.

Volumus autem, quod, quamprimum ipse Otto dictorum canonicatus et maioris prebende ecclesie Lubicensis possessionem fuerit vigore presentium pacifice assecutus, prefate alie litere ac processus habiti per easdem et quecunque inde secuta extunc sint cassa et irrita nulliusque roboris vel momenti . .

Datum Rome apud s. Mariam maiorem 14. kal. dec. anno 5.