1429. 14. juni. Rom, Santi Apostoli

Pave Martin 5. bevilger en supplik af Markvard Lydersen, munk i Ryd kloster i Slesvig stift, dels om tilladelse til at leve som eremit under samme ordensregel, cistercienserordenen, og til at udvælge en skriftefader af en hvilken som helst grad, som kan meddele ham syndsforladelse, så ofte som det er nødvendigt, dels om at blive løst fra enhver forpligtelse til at holde gudstjeneste og til at forvalte klostret. Ansøgningen er dels begrundet med Markvards ønske om at leve som eremit, dels med den politiske situation: Området omkring Ryd kloster er kommet i en fremmed fyrstes besiddelse, og denne har tidligere flyttet Markvard til Knardrup kloster i Roskilde stift og gjort ham til abbed dér, men kongens mænds modvilje mod Markvard fik ham til at frygte for sit liv, hvorfor han flyttede tilbage til Ryd kloster, og nu ønsker han at fjerne enhver mistanke fra begge sider ved at flytte bort.

Sprog: latin.

Forlæg A: Tabt.

Forlæg Aa: Rom, Archivio Segreto Vaticano, Suppl. 235 fol. 237.

Tryk: APD II 422 nr. 1570; Repertorium Germanicum IV nr. 10555.

Bemærkning: Den omtalte, men ikke navngivne, fremmede fyrste må være kong Erik 7. af Pommern.

Split Normal

Tekst og arkivalske oplysninger efter APD l.l.

Tekst

Exponitur pro parte fratris Marquardi Luderi monachi professi monasterii Rurisregii Cisterciensis ordinis Slesvicensis diocesis, quia longo tempore ex speciali affectione uberioris vite heremum concupivit et de facto concupiscit, quod juris testimonio et sanctorum exemplo nequaquam potest denegari, cum hoc sanctorum testimonio ex speciali dono spiritus sancti procedere videatur, cui obicem ponere sit contrarium veritati, cum caritas sit fons proprius, cui non convincat^[1] alienus, et quia territorium, in quo monasterium suum predictum est situatum, per scotationem et impignorationem in manus principis devenit alieni, qui quidem princeps eundem fratrem Marquardum de licentia sui prelati deduxit et in suis territoriis eum in abbatem monasterii Regalis curie dicti Cisterciensis ordinis Roskildensis diocesis per conventum dicti monasterii vocari eligi et per prelatos sui ordinis institui subordinavit et promovit, ubi re vera a consiliariis et proceribus predicti principis non mediocriter est suspectus et despectus, ex quo propter supradictam impignorationem dicti territorii lites et guerre orte sunt gravissime, que jam extunc fortiores durant et graviores, unde ex premissis dictus frater Marquardus interfici timuit et opprimi ideoque de consilio conventus supradicti monasterii dicto monasterio et conventui de procuratore sindico vel iconomo [abili] et idoneo providit et constituit et justo metu corporis, qui potest cadere in constantem virum, loco non tuto, fugatus est et [ad] suspicionem utrisque litigantium partibus tollendam in alienis partibus et remotis vitam interim duxit solitariam.

Quare supplicatur e. s. v. pro parte dicti exponentis, quatenus eidem longo tempore vita et moribus in suo ordine et religione probato licentiam concedere dignemini ad heremum transeundi et ibidem sub habitu et regula sui ordinis jugiter domino famulandi, confessorem, cujuscunque status fuerit, ubique eligendi, qui ipsum totiens, quotiens opus fuerit, a peccatis suis omnibus absolvere valeat, penitentiam injungendo salutarem, divinaque illic ministrandi, quodque ab administrationibus sui monasterii, votis et promissionibus, si quibus ei tenetur, absolvere dignemini ...

Fiat et committatur. O.

Datum Rome apud ss. Apostolos 18. kal. julii anno 12.

1. convincat] foreslået rettet til communicat af Gertz.

Oversættelse

I perioden frem til 30. juni 2021 vil redaktionen udelukkende udarbejde tekster.