1433. 9. juli. København


Peder (Lykke), ærkebiskop i Lund, Jens (Pedersen (Jernskæg)), biskop i Roskilde, Siggo (Uddonis), biskop i Skara, Thomas (Simonis), biskop i Strängnäs, Nicolaus (Ragvaldi), biskop i Växjö og Jens (Jakobsen), biskop i Oslo, meddeler pave Eugenius 4., at kong Erik 7. af Pommern på vegne af hele gejstligheden og ridderstanden i de tre riger indtrængende har bedt dem give sandfærdigt vidnesbyrd om følgende:

1) Det har altid været skik i rigerne, at ærkebiskopper og biskopper blev valgt enten af kongen eller af domkapitlerne med kongens samtykke.

2) Kongen har vist afsenderne et brev, sendt til ham fra kurien, ifølge hvilket magister Olavus (Laurentii) i flere mænds nærvær har hævdet, at kong Erik ikke har noget medfødt krav på den svenske trone.

3) Kongen er imidlertid af kongelig byrd, og han blev samdrægtigt valgt til konge efter sin fødsels- og arveret, og ingen anden levende mand kan gøre krav på tronen.

4) Fordi kapitlet i Uppsala uden kongens medvidende og uden at efterspørge hans samtykke har valgt Olavus (Laurentii) til ærkebiskop, og Olavus til skade og spot for den kongelige ret i hemmelighed er rejst til Rom og har fået pavelig bekræftelse på sit valg, vil kongen ikke tillade at han forbliver i spidsen for Uppsalakirken.

Derfor beder afsenderne paven om at give sit samtykke til kongens gentagne bønner.

Idet det desuden er gammel skik i rigerne, at ærkebiskopperne og biskopperne har førstepladsen blandt kongens råder, må kongen og hans råder antages bedst at vide, hvem der er mest egnet til at blive optaget blandt dem, og derfor beder afsenderne for fredens og samdrægtighedens skyld i de tre riger paven om at give sit samtykke til kongens bønner om, at ingen må bekræftes som ærkebiskop eller biskop uden i forvejen at have kongeligt forfremmelsesbrev.

Tekst efter Ab.

Tekst

Sanctissimo in Christo patri et domino nostro graciosissimo domino Eugenio digna dei providencia sacrosancte Romane . ac universalis ecclesie summo pontifici dei et sancte sedis apostolice gracia Petrus archiepiscopus Lundensis . Johannes Roskildensis . de regno Dacie Siggo Scarensis . Thomas Strengenensis . et Nicolaus . Wexionensis[1] . de regno Svecie et Johannes Asloensis . de regno Norvegie ecclesiarum episcopi . sanctitatis vestre devotissimi oratores omnimodam debite subjectionis obedienciam ac devotissima pedum oscula beatorum ♦

Pater beatissime ad sanctitatis vestre noticiam deducimus quomodo . serenissimus princeps . ejusdem sanctitatis vestre filius devotissimus dominus Ericus dei gracia Dacie Svecie et[2] Norvegie Sclavorum Gothorumque rex et dux Pomeranie dominus noster graciosus nos per sepius iteratas induxerat[3] instancias nomine et ex parte tocius cleri necnon militum et militarium ceterorumque trium suorum regnorum[4] incolarum eidem sanctitati vestre fidele reddere testimonium et illam omnino quam de infrascriptis noverimus articulis scribere veritatem ♦

Primo videlicet si archiepiscopi vel episcopi horum trium regnorum debeant eligi juxta regis consilium et regiam voluntatem . pro quo scire dignetur sanctitas vestra graciosissima quod a tempore cujus contrarii memoriam non habemus fuerat hec consuetudo diucius observata ut vacantibus quocienscumque dictorum regnorum metropolitanis et aliis cathedralibus ecclesiis[5] reges qui pro tempore fuerant aut consulebantur de electionibus faciendis aut ad minus per humiles requirebantur instancias ut factis jam electionibus consentirent . ♦

Insuper idem dominus noster rex quasdam nobis monstravit litteras a sanctitatis vestre curia sibi missas in quibus inter alia continebatur magistrum Olavum . cui de Upsalensi ecclesia est provisum audientibus[6] pluribus discretis in Romana curia sic dixisse . quod prefatus dominus noster non foret verus rex natus ad regnum Svecie ♦

Nos denique deo teste in bona fide et nuda veritate sanctitati vestre innotescimus quod idem dominus noster rex de regali[7] trium regnorum progenie oriundus jure nativo et hereditario per communem et concordem omnium et singulorum illorum quorum intererat electionem dictorum trium regnorum regnum[8] pacifice est adeptus / nec aliquis superest hominum vivus qui ad hec tria regna jus regnandi habeat preter ipsum ♦

Sed quia capitulares ecclesie Upsalensis . ignorante rege et minime requisito predictum magistrum Olavum in archiepiscopum elegerunt ipseque electus in regii juris[9] prejudicium contumeliam et despectum / per semitas ocultas clam de regno recedens / eleccionem de se factam a sanctitatis vestre sede apostolica obtinuit confirmari propter hec itaque et premissa verba que per prefatum magistrum Olavum ut premittitur dicuntur fuisse enarrata nimirum vehementer offensa regia majestas nullatenus wlt permittere ipsum magistrum Olavum in prefate Upsalensis ecclesie regimine permanere ♦

Quapropter pater beatissime cum omni qua possumus devocione et humilitatis instancia supplicamus quatenus amputatis celerius causis et occasionibus propter quas et materia malignandi et irremediabilis perturbacio posset in hiis partibus verisimiliter exoriri dignetur sanctitas vestra . de apostolice plenitudine potestatis tam affectuosas et instantivas prefati domini nostri regis super hac materia ecclesie Upsalensis jam sepius iteratas supplicaciones clementer admittere et graciosum eis assensum benigniter impartiri ♦

Preterea pater beatissime cum in hiis regnis predictis longeva inoleverat[10] consuetudo quod ipsorum regnorum archiepiscopi et episcopi primi post regem in pertractandis negociis assideant consiliarii presumitur ipsum dominum regem unacum suis consiliariis melius scire quis ad assidendum eis in consiliis sit pocius assumendus ideoque ut eo tranquillior inter regnum et ecclesiam necnon inter ecclesiasticos et militares in hiis partibus reformetur et maneat pax et concordia . attento eciam quod tam serenissimus dominus noster rex modernus quam sui progenitores et regna predicti sub sacrosancte sedis apostolice filiali obediencia semper sunt et fuerant promptissimi . dignetur sanctitas vestra ipsius domini nostri regis supplicacionibus in hoc favorose condescendere ut nullus de regnis predictis electus nisi habitis super hoc litteris regiis promotoriis de cetero confirmetur ♦

Sanctitatem vestram conservet altissimus ad regimen sue sancte ecclesie semper salvam . ♦

Scriptum Haffnis Roskildensis diocesis nono die mensis julii anno domini 1433 nostris sub sigillis[11] . ♦

1. Thomas Strengenensis . et Nicolaus . Wexionensis] Omvendt rækkefølge Ac. 2. et] udeladt i Aa1 og Ac. 3. induxerat] vel fejl for induxerit. 4. regnorum] herefter Dacie Svecie Norvegie Ac. 5. ecclesiis] ecclesias (!) Ab. 6. audientibus] aut gentibus (!) Aa1herefter hec el. lign. Ac. 7. regali] herefter horum Aa1 Aa2 Ac. 8. regnum] således Aa1 Abregimen Aa2 Ac. 9. regii juris] omvendt rækkefølge Ac. 10. inoleverat] vel fejl for inoleverit. 11. anno domini 1433 nostris sub sigillis] således Ac, udeladt i de øvrige kopier.

Oversættelse

I perioden frem til 30. juni 2021 vil redaktionen udelukkende udarbejde tekster.