1431. 5. september. Rom, S. Pietro

Pave Eugenius 4. pålægger efter supplik af Mogens Gødesen, præst fra Lund stift, og ifølge dom afsagt af pavens auditør biskoppen i Alet, abbeden i Esrum kloster og ærkedegnen i Rostock at indføre Mogens Gødesen i kanonikat og præbende i Lund, ledige efter Hans Vilhelmsens død, at forsvare hans besiddelse af dem, at tildele ham plads i domkapitlet i Lund samt sørge for, at han kan oppebære sine indtægter såvel som erstatning som bestemt i dommen, og endelig at føre proces mod dem, der havde indtrængt sig i kanonikat og præbende. Samtidig får de fuldmagt til at stævne dem, de finder nyttige til processen.

Efter Hans Vilhelmsens død fik Mogens Gødesen pavelig provision på hans kanonikat og præbende i Lund, men ærkebiskop Peder (Lykke) og kapitlet modsatte sig provisionen og lod Oluf Då og Poul Brun indtrænge sig i Hans Vilhelmsens embeder.

Da denne sag kom for pave Martin 5., overlod han dens afgørelse til sin kapellan og auditør Johannes Andree de Caldorniis, skønt sagens natur ikke fordrede, at den skulle føres for eller afgøres af kurien. Efter pave Martins død overlod pave Eugenius 4. sagen til sin kapellan og auditør Antoninus de Sancto Vito, som afgjorde sagen til fordel for Mogens Gødesens fordel, således at han skulle have kanonikat og præbende, og at ærkebiskoppen og kapitlet skulle betale sagens omkostninger, som han fastsatte til 28 guldfloriner.

Da imidlertid Mogens Gødesen frygter at andre i mellemtiden har indtrængt sig i kanonikat og præbende, og at han ikke trygt kan opnå besiddelsen af dem, har han anmodet paven om at træffe foranstaltninger til sin fordel.

Sprog: latin.

Forlæg A: Tabt.

Forlæg Aa: Rom, Archivio Segreto Vaticano, Reg. Lat. 307 (Eugenii IV. an. 1, lib. 12) fol. 268. Påskrift: Be. XIIII. residuum pro deo. Valuensis.

Forlæg Ab: Transsumpt i DD 1432. 12. nov., nr. 14321112001.

Tryk: APD III 21 nr. 1622; Dipl. dioc. Lund. III 100 nr. 107; Rep. nr. 6519; SDHK nr. 21654.

Split Normal

Tekst efter Dipl. dioc. Lund. l.l. efter Ab.

Tekst

Eugenius episcopus, servus servorum dei, venerabili fratri episcopo Electensi et dilectis filiis abbati monasterii in Esrom Roskildensis diocesis ac archidiacono Rostokcensi in ecclesia Zwerinensi salutem et apostolicam benediccionem.

Exhibita nobis pro parte dilecti filii Magni Gotonis , canonici ecclesie Lundensis, peticio continebat, quod licet olim ipse canonicatum et prebendam dicte ecclesie tunc per obitum quondam Johannis Wilhelmi ipsius ecclesie canonici vacantes vigore quarundam litterarum apostolicarum graciose sibi concessarum, prout ex earum forma poterat, infra tempus legitimum acceptasset et de illis sibi provisum fuisset canonice, tamen postmodum venerabilis frater noster Petrus archiepiscopus et dilecti filii capitulum Lundense necnon Olavus Doo et Paulus Brun , qui se gerunt pro clericis Lundensis diocesis, gracie, acceptacioni et provisioni predictis contra justiciam se opponentes, necnon Olavus et Paulus predicti falso asserentes quilibet videlicet eorum canonicatum et prebendam prefatos ad se spectare impediverunt, prout impediunt ac fecerunt et faciunt, quominus gracia, acceptacio et provisio predicte debitum sortite fuerint et sorciantur effectum, ac Olavus et Paulus prefati in dictis canonicatu et prebenda se intruserunt ac eos occupaverunt et detinuerunt, prout detinent indebite occupatos, fructus percipiendo ex eisdem, ac alias archiepiscopus et capitulum, Olavus et Paulus prefati eundem Magnum super canonicatu et prebenda predictis multipliciter molestarunt ac eciam impediverunt, ortaque propterea inter archiepiscopum, capitulum, Olavum et Paulum et Magnum predictos super canonicatu et prebenda prefatis ac eorum occasione materia questionis, felicis recordacionis Martinus papa quintus, predecessor noster, causam hujusmodi, non obstante, quod de sui natura ad curiam Romanam legitime devoluta, et apud eam tractanda et finienda non esset, dilectis filiis magistris Johanni Andree de Caldorniis nostro tunc suo ad ipsius Magni instanciam commisit primo, et deinde dicto predecessore ab hac luce subtracto, nos divina favente clemencia ad apicem summi apostolatus assumpti Antonino de Sancto Vito , capellanis et auditoribus causarum palacii apostolici, commisimus audiendam et debito fine terminandam, ipseque Antoninus auditor cognitis hujusmodi cause materiis de consilio et assensu coauditorum suorum causarum dicti palacii, quibus super hiis relacionem fecit fidelem, per suam diffinitivam sentenciam pronunciavit, decrevit et declaravit, prout hec omnia in libello pro parte dicti Magni in hujusmodi causa exhibito petita fuerint, graciam, acceptacionem et provisionem predictas et quecumque inde secuta fuisse et esse canonica suumque debuisse et debere sortiri effectum ac dictos canonicatum et prebendam ad eundem Magnum spectasse et pertinuisse necnon spectare et pertinere de jure sibique cum omnibus juribus et pertinenciis suis adjudicandos fore et adjudicavit prefatisque archiepiscopo et capitulo ac Olavo et Paulo in dictis canonicatu et prebenda seu ad eos nullum jus competiisse sive competere ac ipsos Olavum et Paulum ab occupacione et detencione canonicatus et prebende juriumque et pertinenciarum predictorum ammovendos fore et ammovit dictumque Magnum in illorum corporalem possessionem inducendum fore et induxit, occupaciones quoque, opposiciones, detenciones, molestaciones, vexaciones, perturbaciones, inquietaciones et impedimenta predicta fuisse et esse temeraria, illicita, indebita, iniqua ac de facto presumpta ipsisque archiepiscopo et capitulo necnon Olavo et Paulo super opposicionibus, molestacionibus, vexacionibus, perturbacionibus, inquietacionibus, impedimentis ac canonicatu et prebenda necnon Olavo et Paulo prefatis super intrusionibus, occupacionibus et detencionibus predictis perpetuum silencium imponendum fore et imposuit ac dictos Olavum et Paulum in fructibus ex eisdem canonicatu et prebenda a tempore mote litis hujusmodi citra perceptis necnon eos ac prefatos archiepiscopum et capitulum in expensis coram eo in hujusmodi causa legitime factis condempnandos fore et condempnavit, ipsarum expensarum taxacione sibi inposterum reservata.

Et subsequenter dictus Antoninus auditor expensas hujusmodi ad viginti octo florenos auri de camera boni et justi ponderis provida moderacione taxavit, procuratoris dicti Magni super expensis ipsis juramento secuto, prout in instrumento publico inde confecto ejusdem Antonini auditoris sigillo munito dicitur plenius contineri.

Cum autem, sicud eadem peticio subjungebat, prefatus Magnus dubitet, quod lite hujusmodi sic indecisa pendente aut interim aliqui alii in dictis canonicatu et prebenda se intruserunt vel in posterum se intrudant quodque processus presencium vigore habendi archiepiscopo et capitulo necnon Olavo et Paulo predictis et aliis, quos concernent, propter eorum potenciam tute nequeant publicari, pro parte dicti Magni nobis fuit humiliter supplicatum, ut sibi super hiis de remedio oportuno providere dignaremur.

Nos itaque hujusmodi supplicacionibus inclinati discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vos vel duo aut unus vestrum per vos vel alium seu alios, premissa execucioni debite demandantes, eundem Magnum vel procuratorem suum ejus nomine in corporalem possessionem canonicatus et prebende juriumque et pertinenciarum predictorum, amotis exinde dictis Olavo et Paulo, inducatis auctoritate nostra et defendatis inductum, facientes eundem Magnum vel dictum procuratorem pro eo ad prebendam hujusmodi dicta ecclesia in canonicum recipi et in fratrem, stallo sibi in choro et loco in capitulo ipsius ecclesie cum plenitudine juris canonici assignatis, sibi de ipsorum canonicatus et prebende fructibus, redditibus, proventibus, juribus et obvencionibus universis integre responderi et de predictis perceptis, fructibus ac florenorum summa pro eisdem expensis juxta prefati instrumenti earundem condempnacionis et taxacionis tenorem plenam et debitam satisfactionem impendi, et insuper ad execucionem presencium eciam contra alios intrusos et intrudendos hujusmodi quoad possessionem dumtaxat dictorum canonicatus et prebende eidem Magno tradendam auctoritate predicta procedatis perinde, ac si sentencia ipsa contra eos lata foret, et nichilominus legitimis super hiis per vos habendis servatis processibus eos, quociens expedierit, aggravare curetis, contradictores per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis.

Ceterum si per summariam informacionem per vos super hiis recipiendam vobis constiterit, quod ipsorum archiepiscopi et capituli ac Olavi et Pauli et aliorum, quos processus hujusmodi concernunt, pro monicionibus et citacionibus de ipsis faciendis commode nequeat haberi, nos vobis processus, moniciones et citaciones hujusmodi per edictum publicum locis affigendum publicis dicte ecclesie vicinis, de quibus sit verisimilis conjectura, ad noticiam monitorum et citatorum hujusmodi pervenire valeant, faciendi plenam et liberam concedimus tenore presencium facultatem ac volumus, quod processus necnon moniciones et citaciones hujusmodi perinde ipsos monitos et citatos arcent, ac si eis intimati et insinuati presencialiter et personaliter legitime extitissent, non obstantibus constitucionibus apostolicis et aliis contrariis quibuscunque, seu si archiepiscopo, capitulo necnon Olavo et Paulo prefatis vel quibusvis aliis communiter vel divisim ab apostolica sede indultum existat, quod interdici, suspendi vel excommunicari non possint, per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto hujusmodi mencionem.

Datum Rome apud sanctum Petrum anno incarnacionis dominice millesimo quadringentesimo tricesimo primo nonas septembris pontificatus nostri anno primo.

Oversættelse

I perioden frem til 30. juni 2021 vil redaktionen udelukkende udarbejde tekster.